„O wielkiej oprawie minimalistycznego teatru” - PM 200

 Przykład opisu dobrej praktyki w Przedszkolu Miejskim nr 200 w Łodzi

Tytuł:  „O wielkiej oprawie minimalistycznego teatru” 

Autor/autorzy: dyrektor Mariola Niepsuj, nauczycielki:  Agnieszka Karga -  współpraca:  Ewa Grzegorek, Katarzyna Pawlak, Natalia Becu Stasiak,  Przedszkole Miejskie nr 200

Osoba rekomendująca/zgłaszająca: Małgorzata Marczak – doradca metodyczny wychowania przedszkolnego

Nadchodził marzec a wraz z nim przeświadczenie, iż przygoda z przedszkolem dzieci uczęszczających do naszych grup powoli dobiega końca. W ostrożnie jeszcze podejmowaną tematykę epickiego zakończenia roku najstarszych oddziałów niespodziewanie wplótł się pomysł wystawienia przedtem jeszcze jednego przedstawienia. Inscenizacji, która na długo pozostałaby w naszej pamięci a dla dzieci stała się źródłem radości z pobytu na scenie. Rozpoczęły się przygotowania. Powołano zespół aktorski składający się ze wszystkich dzieci uczęszczających do dwóch grup. Bagatela 50 osób. Nadszedł czas na wybór repertuaru. Znaczna liczba aktorów, ich zamiłowanie do dziecięcej literatury „z wyższej półki” oraz rzadko spotykana dojrzałość wymagały sztuki niełatwej, skomplikowanej i ciekawej. Możliwości było wiele, żadna z propozycji nie wzbudziła jednak tylu pozytywnych reakcji, co „Legenda o warszawskim Bazyliszku”. Zaczęły się próby. Tekst był wymagający, piosenki karkołomne a ruch sceniczny wymagał kilku planów, gdyż akcja rozgrywała się zarówno
w czasach współczesnych jak i w średniowiecznej Warszawie. Należało również zaznajomić dzieci z realiami życia wiedzionego setki lat temu. Jak zrobić to najlepiej? Zrealizować projekt. W tak zwanym międzyczasie zatopiliśmy się więc na chwilę w mrokach wieków średnich. Poznaliśmy zwyczaje naszych przodków, oglądaliśmy ilustracje i prezentacje multimedialne. Było trochę łatwiej wczuć się w klimat spektaklu. Mimo tego pierwsze próby nie napawały optymizmem. Dzieci były zestresowane. Pewnego dnia napięcie sięgnęło zenitu  a pękając przyniosło ze sobą wesoły nastrój, zabawę i częste wybuchy śmiechu. Aktorzy wychodzili z inicjatywą sprawiającą, iż kreowane przez nich postaci nabrały życia. Mieszczanie poruszali się dostojnie a zaklęci w kamień przybierali coraz bardziej przerażone miny. Nadeszła chwila przygotowania dekoracji. Postawiliśmy na minimalizm. Dekoracja naszkicowana czarnym flamastrem na papierze pakowym oraz zredukowane rekwizyty sprawiły, iż dziecięca gra stała się kwestią wypływającą na pierwszy plan. I chyba właśnie to przesądziło o naszym sukcesie. Bawiliśmy się doskonale, niestety ciągle bez publiczności. Postanowiliśmy, iż nasze przedstawienie pokażemy podczas dzielnicowych eliminacji XIV Przeglądu Teatrów Przedszkolnych (odbywających się w naszym przedszkolu, na które
w tegorocznej edycji festiwalu zgłosiło się, aż 14 grup teatralnych). Ku ogólnej uciesze wraz
z „Królewną Śnieżką” przygotowaną przez równą wiekowo grupę z naszej placówki „Bazyliszek” przeszedł dalej. Pojechaliśmy do Domu Kultury na Żubardź na finał przeglądu. To dopiero była przygoda przez duże „P”. Prawdziwa scena, prawdziwa, ciężka kurtyna, profesjonalne nagłośnienie i to przyjemne łaskotanie w brzuchu. Nasze emocje najlepiej wyrażają słowa Hanny Mikuć „(…) dzieciństwo w teatrze jest bardzo przyjemne. Widzi się wiele ciekawych rzeczy… Do tej pory pamiętam taki moment, gdy po przedstawieniu stałam za kulisami i mogłam na chwilę wejść na scenę. I nagle zrobiło mi się tak jakoś dziwnie… Poczułam, że jestem w naprawdę szczególnym miejscu. Miałam wtedy zaledwie kilka lat, więc to musiało być naprawdę silne uczucie, skoro pamiętam je do dzisiaj!”.

Mamy nadzieję, że nasze dzieci będą wspominać te chwile z równym rozrzewnieniem. Teraz nie ma na to czasu, trzeba wykorzystać ostatnie chwile na zabawę zdobytymi za jedno
z pierwszych miejsc nagrodami oraz na rozmowy z nowymi przyjaciółmi z sąsiedniej grupy.

Efekty wdrożenia: Stymulowanie zainteresowań i zdolności małego dziecka we wszystkich sferach jego rozwoju, przygotowanie do  pracy w zespole, branie odpowiedzialności przez każde dziecko za wykonanie zadań w określonym czasie, prezentowanie swoich możliwości
i umiejętności na forum  grupy itp. Aktywizowanie rodziców do świadomego i aktywnego wspierania rozwoju swojego dziecka oraz czynnego włączania się w projekty edukacyjne wdrażane i realizowane przez przedszkole w łódzkim środowisku oświatowym.

 

 

 

 

 

 

 

1